Jericoacoara; jeszcze jeden dzień

Dzisiejszy dzień jest naszym ostatnim w Jericoacoara. Kolejny etap, przejazd do Barreirinhas, okazał się trudniejszy niż myślałem. W kilku agencjach turystycznych zostawiliśmy informacje, że jesteśmy zainteresowani. Odległość wynosi ok 350km, czyli podróż zajmuje cały dzień. Tylko, że nie ma bezpośrednich połączeń, a droga wymaga na kilku odcinkach samochodu terenowego. Wynajecie takiego samochodu tylko dla nas dwojga jest kosztowne. Ucieszyliśmy się zatem rano, kiedy odezwał się Daniel z jednej z agencji z dobrą propozycją cenową. A być może będzie jeszcze taniej, jeżeli podzielimy koszty z inną parą, o ile potwierdzi. Okazuje się, że właścicielka naszego pensjonatu, którą także poprosiliśmy o pomoc, weszła w kontakt z tymi samymi ludźmi. Po śniadaniu zarezerwowaliśmy przejazd u Daniela i ucięliśmy sobie dłuższą pogawędkę z właścicielką Beach Village Jeri, bo tu właśnie się zatrzymaliśmy. Obawiałem się, że może być zawiedziona, że nie skorzystaliśmy z jej oferty. Nic z tych rzeczy. Bardzo przyjaźni ludzie.

Pedra Furada jest położona ok 2km na wschód od naszego domu. Wzięliśmy zapas wody i kremu przeciw słońcu. Malownicze wybrzeże.

Pedra Furada, która była celem naszej przedpołudniowej wycieczki, jest często fotografowana. Zatrzymuje się tu wiele rannych wycieczek jadących na wschód. Niestety w tym wlaśnie miejscu nasz aparat fotograficzny już nie dał się uruchomić. Błąd obiektywu. Prawdopodobnie ostatnie dni w piasku i w pyle spowodowały jego uszkodzenie. Trudno, od tej pory będziemy skazani na zdjęcia z iPhone’a. Jego tez nie mieliśmy ze sobą, dlatego wklejam zdjęcie z internetu.

Po obiedzie ja także postanowiłem spróbować sportów wodnych. Club Ventos przy plaży ma świetny sprzęt.

Zdjęcia najlepsze, jakie mamy. Prawdą jest, że na wodzie także nie było się czym chwalić. Wiatr w zatoce był za słaby. Spróbowałem surfingu. To dyscyplina za którą, mam nadzieję, kiedyś się zabiorę na poważnie.